ارزیابی درونی گروه آموزشی روابط بین‌الملل دانشگاه تهران

یکی از راه‌های بهبود کیفیت آموزش روابط بین‌الملل و علوم سیاسی در دانشگاه‌های کشور آگاهی دقیق و جامع از نقاط قوت و ضعف گروه‌های آموزشی دانشگاه‌ها و برنامه‌ریزی برای رفع کاستی‌ها و ارتقای نقاط قوت آنهاست؛ ازاین‌رو ارزیابی درونی گروه‌های آموزشی یکی از راه‌های تحقق این مهم است. ارزیابی درونی گروه‌ها یکی از شیوه‌هایی است که استفاده از نتایج حاصل از آن می‌تواند به ارتقای کیفیت آموزش و پژوهش رشته کمک کند. بررسی این مهم مستلزم استفاده از نقطه‌نظرات دانشجویان، استادان و کاربرانی است که در ارتباط مستقیم با این الگو قرار خواهند گرفت. در این مقاله نویسندگان با استفاده از کار پیمایشی به ارزیابی درونی روش آموزش سنتی روابط بین‌الملل در دانشگاه تهران از دیدگاه دانشجویان دوره دکتری این دانشگاه و شناسایی نقاط قوت و ضعف این شیوه آموزش پرداخته‌اند.